Het is alweer ruim een jaar geleden dat ik ben bevallen van onze eerste kindje, een zoon genaamd Zion. Het was een jaar vol mooie momenten en waar ik nog regelmatig terug denk aan een prachtige bevalling.
Op tv en in films worden bevallingen vaak neergezet met drama waarbij er veel wordt geschreeuwd en de vrouw vaak in paniek is. Zo heb ik het gelukkig totaal niet ervaren. Mede omdat wij bij Elements of birth een online zwangerschapscursus hebben gevolgd, is het allemaal reuze meegevallen. Tijdens de cursus kregen wij uitleg hoe het lichaam werkt en kregen wij inzichten dat dit een natuurlijk proces is en dat je je lichaam het werk moet laten doen. Vooral niet stressen want dit zorgt juist voor een tegenreactie. Ook deze ontspanningsoefeningen hebben mij goed geholpen tijdens de bevalling. Ik raad iedereen aan om een cursus te volgen als je zwanger bent. Dit gaf mij in ieder geval meer rust en zelfvertrouwen. In deze blog zal ik er meer over vertellen en hoop hiermee meer mensen de positieve kant van een bevalling mee te geven.
Mijn geboorteplan
Ik hou van dingen plannen. Als het zou kunnen had ik de bevalling ook tot in de puntjes gepland. Helaas gaat dat niet, maar gelukkig kun je wel een geboorteplan maken met hoe je het graag voor je ziet. Voor mij was dit geweldig, zo kon ik toch (voor de vorm) de bevalling plannen. Ik heb mijn geboorteplan opgesplitst in vijf punten. Ik zal ze in het kort even toelichten wat er ongeveer in stond:
-
De omgeving: Hoe ik wilde bevallen, wie erbij aanwezig mochten zijn en welke sfeer ik graag wilde.
-
De ontsluitingsfase: Wat ik wel en niet wilde tijdens de weeën. Ik wilde bijvoorbeeld in bad zitten tegen de pijn, geen pijn bestrijding en ik wilde niet dat ze regelmatig zouden toucheren (voelen hoever de ontsluiting is).
-
De persfase: Het was voor mij belangrijk om verticaal te bevallen, in bad of op een baarkruk.
-
Na de geboorte: Ik wilde graag de navelstreng laten uitkloppen dus nog niet gelijk doorknippen.
-
Acties bij complicaties: Wanneer er complicaties op zouden treden wilde ik een duidelijke uitleg voordat ze ook maar iets zouden doen (zoals bijv. weeën opwekkers geven of inknippen).
Voor mij was het overzichtelijk om het zo op te splitsen en per onderwerp aan te geven wat ik wel of niet wilde tijdens de bevalling. Ik denk dat een geboorteplan fijn is, omdat je zo ook stil staat bij de bevalling die gaat komen. Je kunt je zo mentaal alvast een beetje voorbereiden. Volgens mij wordt zo’n plan ook gevraagd door je verloskundige, zo niet dan raad ik het alsnog iedereen aan om te doen en deze in je bevallingskoffer te stoppen. Tijdens je bevalling hoef je deze dan alleen maar af te geven, want je hebt tijdens je bevalling wel iets beters te doen dan uitleggen wat je precies wilt ;)
De dag van mijn bevalling
Het was eigenlijk een dag net als alle andere. Ik voelde me goed, we hadden een afspraak staan bij de verloskundige dus wij zijn daar netjes heen gegaan. Zoals altijd werd mijn bloeddruk gemeten, deze bleek wat aan de hoge kant te zijn terwijl ik daar niks van voelde. Voor de zekerheid werd ik naar het ziekenhuis gestuurd voor een hartfilmpje van de baby. Ik heb daar een uur met van alles op mijn buik gelegen en alles was goed met de baby. Ze zagen wel dat ik harde buiken had maar dat was verder ok. We zijn daarna nog eten gaan halen en lekker thuis gaan relaxen. Af en toe kreeg ik wel onregelmatig menstruatie achtige krampjes maar dat was allemaal niet zo heftig.
Het is begonnen
Rond 0:00 ging ik naar bed. Terwijl ik naast mijn bed stond braken mijn vliezen, toen wist ik het is begonnen. Eerlijkgezegd dacht ik dat het nog wel uren kon gaan duren dus ik nam een warme douche en wilde daarna rustig afwachten. Maar onder de douche begonnen de weeën. We besloten toen om de verloskundige te bellen, ze was er binnen een half uur. De verloskundige voelde al drie centimeter ontsluiting waarna ze besloot het ziekenhuis te bellen. Ik wilde heel graag een bad bevalling en in het HagaZiekenhuis kan dat, dus daar hadden wij van te voren een plekje gereserveerd. Het ziekenhuis was nogal sceptisch en zeiden dat het waarschijnlijk niet zo’n vaart zal lopen met een eerste kindje, we konden rustig aan doen. Ik moet zeggen dat ik mijn weeën goed onder controle had. Ik was helemaal in mezelf gekeerd en heb mij heel erg gefocust op mijn ademhaling. Ik heb onthouden van de cursus dat je vooral rustig moet blijven en de weeën met open armen moet ontvangen. Deze zorgen ervoor dat de ontsluiting verder gaat, als je te gespannen bent gaat de ontsluiting langzamer. Een mooie gezegde die ik ergens heb gehoord was: “Elke niet goed ontvangen wee is een verloren wee.”
We zijn redelijk snel in de auto gestapt, hier was het wat lastiger om mijn weeën goed op te vangen. Ik had namelijk rug weeën en wanneer ik ging zitten voelde ik ze meer. Maar gelukkig duurde de rit niet lang en waren wij er binnen 20 minuten.
De bevalling
Eenmaal in het ziekenhuis lieten ze het bad gelijk vol lopen. Ik weet hoe ik ben met (buik)pijn, dan sta ik het liefst uren onder de douche. Vandaar dat ik graag een bad bevalling wilde. Het moment dat ik het bad instapte was heerlijk, de pijn van weeën was in één klap 50% minder (leek wel). Het warme water voelde heerlijk! Omdat het bad nog niet helemaal vol was heeft mijn vriend met de douchekop de hele tijd het warme water over mijn rug laten lopen, dit was ook een verlichting. Niet kort daarna kreeg ik de drang om te persen. Maar omdat ik in mijn geboorteplan had aangegeven dat ik tijdens de bevalling vooral met rust gelaten wilde worden hebben ze niet regelmatig gecheckt hoeveel cm ontsluiting ik had. Dus wanneer ik wilde persen wilde ze dat eerst nog even controleren. Hierdoor moesten we even wachten totdat de heftige weeën weg waren. Toen dit eenmaal het geval was, was de persdrang ook verdwenen. Er kon nu gecheckt worden en ja hoor! Ik had 10 cm ontsluiting, maar geen persdrang meer, wat nu? Daar zat ik dan heerlijk in bad zonder persdrang. De weeën waren er nog wel maar ze waren weer dragelijk zoals in het begin. Heek vreemd vond ik dit, ik had er nog nooit over gehoord. Om de persweeën weer terug te krijgen moest ik het bad uit, zo gezegd zo gedaan. Eenmaal uit bad begonnen de weeën inderdaad heviger te worden. Het bad redde ik niet meer, maar in bed wilde ik ook niet bevallen. Gelukkig stond er en baarkruk klaar. Daar ben ik op gaan zitten en niet kort daarna kon ik persen. We mochten onze zoon zelf pakken, dit was denk ik wel het mooiste moment van de hele bevalling. Zelf je kind samen met je man ter wereld brengen.
Daar is ie dan
Zion Joshua Junior is op 17 juli 2020 om 3:45 geboren. Alles is super goed gegaan en Zion is 3 uur en 45 minuten nadat mijn vliezen waren gebroken kerngezond ter wereld gekomen. Het is wel abnormaal snel gegaan! Vooral voor een eerste bevalling blijkt dit toch wel uitzonderlijk te zijn. Ik denk zelf dat het komt door de rust die ik de hele tijd heb gevoeld. Ook tijdens mijn zwangerschap kreeg ik door de cursus zoveel zelfvertrouwen dat ik zelfs zin had in de bevalling. Ik snapte helemaal dat het vrouwenlichaam hiervoor gemaakt is en dat je juist door de rust te bewaren je lichaam het werk kan laten doen.
Een halve Lotusbevalling
We hadden ervoor gekozen om een halve lotusbevalling te doen. Normaal wordt de navelstreng best wel snel doorgeknipt. Bij een halve lotusbevalling wordt er gewacht met het doorknippen totdat de nageboorte is geweest en de navelstreng helemaal is uitgeklopt. Zo krijgt de baby nog een soort boost van goede voedingstoffen binnen. Het is een halve lotusbevalling omdat uiteindelijk de navelstreng wel wordt doorgeknipt. Bij een normale lotusbevalling blijft de placenta aan de baby vast zitten totdat deze na een aantal dagen vanzelf loslaat.
Ik kijk nog regelmatig terug op een mooie bevallig, een bevalling die ik iedereen toewens. Hoe was jou bevalling? Of heb misschien een vraag over de bevalling? Deel deze dan onderaan deze blog.
Ik heb mijn zwangerschapscursus bij Elements of birth gevolgd. Wil jij deze zwangerschapscursus ook volgen? Schrijf je hier dan direct in voor een onlinecursus.
REACTIES
PLAATS EEN REACTIE