Niet gepland maar zo gewenst. Wij mogen deze zomer een klein wondertje verwelkomen. Af en toe hadden we het wel eens over een kleine versie van onszelf, maar we zijn er nooit bewust mee bezig geweest. Ik dacht namelijk dat het niet zo makkelijk zou gaan, omdat ik zelf twee keer geopereerd ben aan mijn eierstok (hier zal ik in een volgende blog meer over vertellen). Maar tot onze grote vreugde hadden wij op 22 november 2019 een positieve zwangerschapstest!
Hoe kwamen wij er achter
Sinds een jaar had ik een onregelmatige cyclus omdat ik in 2018 geopereerd was aan mijn eierstok. Af en toe zaten er 3 weken tussen en dan weer 4 weken. Dit keer zaten er iets meer dan 4 weken tussen. Ik dacht eigenlijk niet gelijk aan een zwangerschap, en heb het daarom nog een paar dagen aangekeken. Weer een paar dagen verder dacht ik wel, er klopt iets niet. Toen besloot ik in mijn eentje een zwangerschapstest te doen. Ik heb het alleen gedaan omdat ik geen slapende honden wakker wilde maken. Te test was positief maar wel heeeeeeel erg licht. Ik dacht nog misschien zie ik het niet goed. Maar met de menstruatie die uitbleef begon ik toch wel te denken dat ik zwanger kon zijn. Op dat moment video-belde mijn vriend mij en kon ik het niet meer voor mij houden. Ik liet de test op camera zien en hij was super blij! Uiteindelijk hebben we dezelfde dag nog twee testen gedaan en die waren overduidelijk positief!
Een medisch geval
Na ongeveer een week van ongeloof en vreugde kreeg ik wat last van pijn in mijn rechterzij en een rare spierpijn in mijn schouders. De eerste afspraak met de verloskundige stond toen al in de agenda. Ik heb de verloskundige voor de eerste afspraak toch maar even gebeld, omdat ik me een beetje zorgen maakte. De verloskundige nam het allemaal heel serieus en ik moest direct naar het ziekenhuis. Het vermoede was dat het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kon zijn met mijn geschiedenis en de pijn in de schouders. Twee weken lang moest ik om de twee dagen bloedprikken om zo te controleren of mijn HCG waardes goed aan het stijgen waren. Zodra deze niet meer stijgen kan het zijn dat de vrucht zich ergens buiten de baarmoeder heeft genesteld. Ook werd er om de twee dagen een echo gemaakt. In het begin was er niks op te zien maar op een gegeven moment zag je een rondje in mijn baarmoeder verschijnen. Op het moment zelf was het allemaal erg spannend. Maar achteraf is het mooi om de groei vanaf het begin op echofoto’s te hebben voor later. Na twee weken was er ook een kloppend hartje te zien en hoefde wij niet meer onder controle te blijven in het ziekenhuis.
De eerste weken van de zwangerschap
Ik moet eerlijk zijn dat ik voorbereid was op het ergste toen ik wist dat ik zwanger was. Pijn, dagen op bed liggen, misselijk zijn en weinig energie hebben. Ik weet niet hoe ik hierbij kwam maar dat was het beeld wat ik voor me zag. Het viel allemaal reuze mee, de eerste 8 a 9 weken voelde ik mij niet heel anders dan normaal. Het was meer mentaal dat er ineens zoveel op mij af kwam en door mijn hoofd ging, mijn leven ging veranderen, kan ik dit wel, kan mijn lichaam dit wel aan? Hierdoor sliep ik slechter en was ik daardoor af en toe uitgeput. De misselijkheid waar veel zwangere vrouwen last van hebben had ik gelukkig niet. Ik had eigenlijk eerder nergens echt trek in en moest echt zoeken naar iets wat ik graag wilde eten. Vanaf de 10 weken begon ik wel wat eerder op de avond moe te worden.
Ik heb mij ook al snel aangemeld voor Moeders voor Moeders. Dit omdat ik zelf dacht moeilijk zwanger te kunnen worden en graag vrouwen wilde helpen waarbij het zwanger worden niet vanzelfsprekend is. Ik heb eerder een blog geschreven over wat het Moeders voor Moeders project inhoud.
De verloskundige
Met 9 weken hadden wij onze eerste afspraak bij de verloskundige. Hier hebben we de baby gezien maar konden we het hartje nog niet horen, dit kwam bij de 13 weken echo. Van beide echo’s hebben we foto’s mee gekregen. Na de 13 weken echo is er een echo met 20 weken (ook wel de 20-weken echo genoemd). Verder is er elke 4 weken een korte controle afspraak waar er vragen gesteld kunnen worden en waar mijn bloeddruk en de hartslag van de baby gemeten wordt. Tot nu toe gaat alles goed en doet de baby het geweldig!
Onze zwangerschapsaankondiging
We wilde de zwangerschap op een creatieve manier aan de familie en vrienden kenbaar maken. Ik heb al wel eens een blog geschreven over zwangerschapsaankondigingen en door die blog kwamen wij op het idee om een foto te maken van onze schoenen met een paar babyschoentje erbij (zie banner bovenaan deze pagina). De Aankondiging hebben we met 13 weken zwangerschap via Whatsapp naar familie en vrienden gestuurd. Iedereen reageerde enthousiast op de afbeelding en het mooie nieuws. Nu is het wachten op de komt van onze kleine wondertje.
Hoe heb jij de eerste weken van je zwangerschap beleefd? Deel jouw ervaring onderaan deze blog.
REACTIES
PLAATS EEN REACTIE